Istaknuti Valjevci primljeni u SANU

Na izbornoj skupštini SANU, održanoj 4. novembra 2021. godine, za dopisne članove Srpske akademije nauke i umetnosti izabrani su pozorišni reditelj i pedagog Dejan Mijač (Odeljenje umetnosti) i redovni profesor Filološkog fakulteta u Beogradu dr Miodrag Loma (Odeljenje jezika i književnosti).

Mijač Dejan – naš poznati dramski reditelj. Rođen je u Bjeljini 17. V 1934. godine u svešteničkoj porodici. Već 1935. porodica se, posle kraćeg boravka u Bjeljini, vratila u Valjevo, gde je 1944. godine završio osnovnu školu, a 1952. godine gimnaziju.

Gostovao je u mnogim jugoslovenskim pozorištima, ali u sećanju ostaju njegove predstave u Somboru "Ženidba i udadba" i u Beogradu "Vasa Železnova", "Pučina i Limunacija" i "Višnjev sad".

Upornost sa kojom brani svoj predlog glumačke podele nije rediteljski hir nego polazna osnova i suština njegovog rediteljskog postupka. U svojim najboljim predstavama, u kojima je poruke gledalištu upućivao osmišljenim scenskim metaforama, postizao je i svoj ideal glumačko-rediteljske saradnje.

Dobio je mnogobrojna priznanja za svoj rediteljski rad: tri nagrade za režiju od Republičkog udruženja dramskih umetnika Bosne i Hercegovine, nagrade za režiju za predstave Srpskog narodnog pozorišta, zlatni lovor za režiju na Festivalu malih i eksperimentalnih scena u Sarajevu, Oktobarsku nagradu Novog Sada, nagradu za režiju Udruženja dramskih umetnika Srbije. Trostruki je nosilac nagrade Sterijinog pozorja za najbolju režiju, nagradu „Ćuran“ za najbolju režiju i našu najznačajniju rediteljsku nagradu „Bojan Stupica“.

Najpoznatije režije: "Junona i paun", "Ko se boji Virdžinije Vulf", "Pop Ćira i pop Spira", "Anđeo na stanici", "Valjevska podvala", "Ožalošćena porodica", "Bogojavljenska noć", "Ujka Vanja", "Romeo i Julija", "Novosadska promenada", "Pokondirena tikva", "Ujež", "Golubnjača", "Sumnjivo lice".

Rođen je 15. avgusta 1957. godine u Valjevu, gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu diplomirao je Opštu književnost i teoriju književnosti 1982. godine, a Nemački jezik i književnost 1983. godine. Na istom fakultetu 1989. godine završio je postdiplomske studije odbranom magistarskog rada na temu "Problem autora u nemačkoj istoriji književnosti", a 2001. godine je odbranio doktorsku disertaciju pod naslovom "Slika Hrista u Helderlinovom pesništvu".

Stručna znanja sticao je na Univerzitetu u Minhenu od 1989. godine do 1991. godine kao Humboltov stipendista, na Univerzitetu u Solunu 2000. godine kao stipendista grčkog ministarstva obrazovanja.

Od 1985. godine zaposlen je na Filološkom fakultetu u Beogradu, 2001. godine dobija zvanje vanrednog a od 2011. godine i redovnog profesora za Opštu književnost – 2016. godine.

Na osnovnim studijama drži predavanja iz stare orijentalne, antičke, rane srednjovekovne i književnosti evropskog preromantizma i romantizma. Na diplomskim i doktorskim studijama predaje metodologiju književne istoriografije. Objavio je pet monografija koje se koriste kao literatura na predmetima koje predaje na svim nivoima studija.

Pod Lominim mentorstvom ili s njegovim učešćem u Komisijama za pregled, ocenu i odbranu odbranjen je veći broj diplomskih (master), magistarskih i doktorskih radova. Učestvovao je po pozivu na više domaćih i međunarodnih naučnih skupova sa kojih su u celini objavljena njegova izlaganja. Bio je član uredništva za izradu monografije Filološki fakultet Univerziteta u Beogradu (1960/2016), a od 2016. godine do 2020. godine – odgovorni urednik u redakciji dvojezične edicije Ksenofilija Filološkog fakulteta. Za to vreme je uredio četiri monografije. Uradio je i objavio više stručnih i naučnih prevoda sa nemačkog jezika.

Predavao je po pozivu na univerzitetima u Minhenu, Solunu, Budimpešti, Monpeljeu i Beču. Od 1994. godine sarađuje na izradi Etimološkog rečnika srpskog jezika pri Institutu za srpski jezik SANU, od 2000. godine voditelj je izrade i glavni urednik dosad izašlih svezaka.

Objavio je oko 250 radova na srpskom, engleskom, nemačkom, francuskom, ruskom, bugarskom i ukrajinskom jeziku. Bavio se i prevođenjem umetničke i naučne književnosti sa starogrčkog, latinskog, Aveste, nemačkog, engleskog i francuskog.

Dobitnik je nagrade "Aleksandar Belić" za najbolji članak mladog lingvista 1987. godine, kao i Nagrade Vukove zadužbine za najbolju naučnu knjigu 2002. godine.

Ovim se broj akademika SANU, a nekadašnjih učenika i profesora Valjevske gimnazije uvećao na 14. Ovo predstavlja veliku čast za grad Valjevo.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici !

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici!