Predstavljena knjiga
Koceljevačkoj čitalačkoj publici nedavno je predstavljena najnovijoj knjiga “Dva života jednog Solunca”, čiji su priređivači bili Dragan Đermanović i Živan Filipović, direktni potomak glavnog aktera ovog dela Sretena Filipovića iz Draginja, ratnika iz Velikog rata.
Pred čitaocima se našao roman koji se može svrstati u istorijski, ali i u porodično-autobiografski.
-To je knjiga u pripovedanju i sećanju jednog Solunca i njegovog sina, možda i jedinog direktnog potomka solunskog ratnika. Pisan je u cilju nezaborava na jedno drugo vreme od kraja devetnaestog veka do današnjih dana i kao temu ima opis dva života starog ratnika, ratni i poratni- navodi se u predgovoru romana.
Jedan od priređivača otkriva da je beleške i događaje smeštene u ovo delo Sreten pisao u 87.godini života kao i da je teško, posle tolikih godina, pronaći i objaviti autentične priče Solunaca.
–Ovo je prvo i jedino autobiografsko delo u našoj opštini za koje ja znam. Mnogo je vremena prošlo, mnogo je dnevnika, pojedinačnih i zajedničkih priča objavljeno između dva rata i posle 1970.godine u Jugoslaviji. Na žalost, u našoj opštini je najmanje bilo istoričara, hroničara, novinara koji su se bavili ovom temom, tako da nemamo podatke raznih udruženja ratnika, istorijskih arhiva- pripoveda Đermanović.
Govoreći o knjizi ističe da je ovo prvi izdavački poduhvat koji opisuje pojedinačni život jednog Solunca, običnog vojnika, podnarednika, pa vreme u komunističkom društvu i odnos prema nekadašnjim kraljevim vojnicima. Na jedan neobičan način, smatraju priređivači, ovo je dokument koji oslikava selo u Kraljevini Jugoslaviji između dva rata i period u komunističkom uređenju.
–Ovo je autobiografski, porodični i psihološki roman koji priča intimna razmišljanja, objašnjava vreme i događaje u jednoj zadruzi, porodici, objašnjava šta znači u selu muška glava. Retki su ljudi kao Sreten i Živan koji bi dozvolili, izneli u javnost svoju porodičnu priču, svoje muke. To govori o čestitosti našeg junaka, o tome kakva je i kolika bila želja za porodom, želja da se majci priušti radost, da kroz specifičnost treće ženidbe ne dođe do raspadanja kuće Filipovića i sve to javno iznese na videlo- kaže priređivač i dodaje da ovo delo nije dnevnik, pogotovo ne ratni, sa pregršt istorijskih činjenica iz Albanije i Grčke, sa Kosova, te da u njemu nisu prikazane sve muke i strahote srpskog vojnika.
–Ovo je samo beležnik otrgnut iz sećanja koja ne žele da se mnogo priča i piše o strahotama Velikog rata, već više o drugom delu romana, o samoj porodici koju treba stvoriti, othraniti i proširiti. Ovaj ratnik je dokaz priče da se ratovalo osam godina, jer se malo zna o pobuni Albanaca na Kosovu 1918.godine- ističe Đermanović.
Glavni junak romana “Dva života jednog Solunca” se u rodno Draginje vratio tek 1920.godine, mada ga ni tada niko nije očekivao, jer je još tokom Prvog svetskog rata do njegove majke stigla vest da je pored muža i dva sina, izgubila i trećeg, najmlađeg. O tome kako je preživeo događaj nakon kojeg je bio proglašen za poginulog, gde je bio tokom rata i kakva ga je sudbina čekala u novom, posleratnom periodu, o izazovima u privatnom ali i u društvenom životu otkriva Sreten u svojim beleškama i pred čitaoce “prosipa” svoju gotovo filmsku priču.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici !
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici!